گریه کردم اشک بر داغ دلم مرهم نشد

                    ناله کردم ذره ای از دردهایم کم نشد

          در گلستان بوی گل بسیار بوییدم ولی

از هزاران گل گلی همچون شما پیدا نشد

 چشمهایت سیراب سراب

و نگاهم،

   تاول زده از تابش تشنگی

        برویم دعای باران بخوانیم ‍.

                    تو با دل من

                                   من با دل تو

              باور کن با لبخند چترهایمان بر می گردیم